#1 grzech — 27.07.2025
wstałem dziś z łóżka jak z grobu
ciało moje — nie, nie moje
tylko pożyczone od śmierci
na jeszcze jeden dzień
w lustrze
odbicie nie patrzyło mi w oczy
bo znało prawdę
o wszystkich nocach
których nie przeżyłem
matka mówiła:
„nie dotykaj ran, bo się nie zagoją”
więc rozdrapuję je codziennie
żeby pamiętać, że jestem
paliłem papierosy
jakby to były modlitwy
każdy dym — jedno „zdrowaś”
za grzechy, których nie żałuję
kochałem ją
jak się kocha nóż
zimny, wierny
i zawsze gotowy przeciąć ciszę
a Bóg?
Bóg siedzi w kącie
i liczy moje oddechy
jakby to był konkurs
na najpiękniejsze samobójstwo
#2 grzech — 03.08.2025
jestem
człowiekiem
który nie mieści się
w skórze
codziennie rano
zakładam twarz
jak brudną koszulę
i wychodzę
na ulicę
która mnie nie zna
kocham cię
ale to nie jest
ładne słowo
to raczej
skalpel
którym rozcinam
ciszę między nami
ciało
to tylko miejsce
gdzie boli
gdzie można się schować
albo zniknąć
piszę ten wiersz
żeby nie krzyczeć
żeby nie umrzeć
zbyt cicho
#3 grzech — 06.08.2025
wchodzę do siebie jak do obcego mieszkania
klucz w sercu, zardzewiały
na stole leży moje ciało
nie rusza się, bo wie, że nie warto
matka w lustrze zmywa twarz moją z twarzy swojej
ojciec milczy w popielniczce
papieros dogasa jak moje imię
którego nikt nie wypowiada bez wymiotów
kochanka śpi w wannie pełnej krwi
mówiła: „bądź delikatny”
więc rozciąłem jej powiekę
żeby widziała mnie naprawdę
nie jestem poetą
jestem skalpelem w rękach Boga
który zapomniał, że istnieję
więc piszę, żeby przypomnieć
#4 grzech — 10.08.2025
zrobiłem z ciebie ołtarz
na którym składam siebie codziennie
jak mięso, które już nie krwawi
bo wszystko wypłakałem
twoje imię —
nóż w moim języku
kaleczy, gdy próbuję mówić
więc milczę
żeby nie zdradzić, że żyję
chciałem cię kochać
ale nie umiem dotykać bez rozrywania
więc całowałem cię oczami
które już dawno przestały widzieć
w moim łóżku śpi twój cień
a ja śnię o tym
że budzisz się we mnie
i mówisz: „nie jesteś mną
ale mogłeś być”
jeśli kiedyś przeczytasz ten wiersz
nie szukaj mnie
zgubiłem się w sobie
i nie zostawiłem mapy
#5 grzech — 13.08.2025
nie jestem sam
jest ze mną echo
powtarza moje myśli
ale przekręca je tak
żebym bał się siebie
w pokoju siedzi cisza
ale ma zęby
gryzie mnie w kark
gdy próbuję zasnąć
telefon milczy
jakby umarł
listy nie przychodzą
bo nikt nie zna mojego imienia
które zmieniłem
żeby nie być sobą
czasem mówię do ścian
one nie odpowiadają
ale przynajmniej nie kłamią
miłość była tu raz
w postaci cienia
dotknęła mnie
jakby sprawdzała
czy jestem jeszcze ciepły
nie jestem
Jestem chłodny jak woda w szklance
którą ktoś zostawił
na parapecie
w listopadzie
piszę
bo nie mam już języka do mówienia
piszę
bo moje ciało nie chce mnie słuchać
piszę
bo to jedyny sposób
żeby nie zniknąć
#6 grzech — 17.08.2025
ojcze
piszę do ciebie z miejsca
gdzie nigdy nie byłeś
ale zostawiłeś ślad
jak nóż w plecach
którego nie pamiętam
ale boli
nie nauczyłeś mnie mówić
więc krzyczę
nie nauczyłeś mnie kochać
więc ranię
nie nauczyłeś mnie być
więc znikam
twoje milczenie —
moja modlitwa
twoja nieobecność —
moja definicja
zbudowałem cię z wódki
z krzyku matki
z pustych niedziel
które pachniały tobą
choć nigdy cię nie było
jeśli istniejesz —
przyjdź
jeśli nie —
zostań tam, gdzie cię nie ma
bo ja już jestem tobą
i to wystarczy
żeby nie chcieć żyć
#7 grzech — 20.08.2025
pokój numer siedem
tu ściany mają uszy
ale nie słuchają
tu łóżko jest krzyżem
na którym codziennie umieram
bez zmartwychwstania
pielęgniarka mówi: „będzie dobrze”
więc krzyczę
bo dobrze już było
zanim się urodziłem
tabletki mają kolor nieba
którego nie widzę
biorę je
żeby nie być sobą
bo sobą być
to choroba bez nazwy
w lustrze siedzi ktoś
kto udaje mnie lepiej niż ja
patrzę na niego
i pytam: „czy to już koniec?”
on milczy
jak ojciec
jak Bóg
jak ja
piszę ten wiersz paznokciem
na ścianie
która nie chce pamiętać
jeśli go przeczytasz
nie mów nikomu
bo tu, gdzie jestem
słowa są nielegalne
#8 grzech — 24.08.2025
ten świat —
papierowy
dom z kart
ulice z tektury
ludzie z plastiku
którzy mówią, że kochają
ale tylko w reklamach
niebo —
namalowane
chmury —
z waty
słońce —
żarówka w rękach technika
który zapomniał, że jestem tu sam
dotykam rzeczy
które nie istnieją
całuję kobiety
które są tylko snem
rozmawiam z Bogiem
który jest aktorem
i zapomniał tekstu
moje ciało —
kostium
moje myśli —
scenariusz
pisany przez kogoś
kto mnie nie zna
krzyczę
ale mikrofon jest wyłączony
płaczę
ale reżyser mówi:
„to nie ta scena”
więc siedzę
w kącie
za kulisami
i czekam
aż ktoś powie:
„koniec spektaklu”
#9 grzech — 27.08.2025
noszę je
jak ubranie po kimś martwym
za duże w miejscach
gdzie chciałem być kochany
za ciasne tam
gdzie chciałem uciec
skóra —
mapa błędnych dróg
kości —
klatka
w której siedzi ktoś
kto nie mówi moim głosem
dotykam siebie
i czuję obcego
patrzę w lustro
i widzę twarz
która mnie nie pamięta
lekarze mówią:
„to psychosomatyczne”
kobiety mówią:
„jesteś piękny, ale nieobecny”
Bóg milczy
jakby nie chciał się przyznać
do tej pomyłki
chciałem wyjść z siebie
ale drzwi są zamknięte
więc piszę
na skórze
na bliznach
na tym, co nie chce być moje
#10 grzech — 31.08.2025
kochałem cię
jak się kocha truciznę —
z pełną świadomością skutków
piłem cię ustami
które nie znały modlitwy
tylko głód
twoje ciało było świątynią
ale bez Boga
wchodziłem tam boso
kalecząc się o każdy dotyk
twoje oczy —
dwa noże
patrzyły na mnie
i rozcinały mi myśli
nie chciałem ciebie mieć
chciałem w tobie umrzeć
rozpuścić się w twoim oddechu
jak tabletka przeciwbólowa
która nie działa
miłość to nie uczucie
to rana
która nie chce się zamknąć
to krzyk
który brzmi jak szept
to ty
gdy odchodzisz
i zostawiasz mnie
z zapachem twojej skóry
na moich palcach
piszę
bo nie mogę cię wykrzyczeć
piszę
bo moje ciało pamięta cię lepiej niż ja
piszę
bo jeśli przestanę
to znikniesz
a ja zostanę
z pustką
która ma twoje imię
#11 grzech — 03.09.2025
Boże
czytam twoje wiadomości
między wersami ciszy
kiedyś odpowiadałeś —
krwią, snem, kobietą
teraz tylko status:
*nieobecny*
modlę się
ale moje słowa wracają
jak listy bez adresu
może podałeś fałszywy
może już nie chcesz czytać
tego, co piszę paznokciem
na ścianie łazienki
zakochałeś się?
w kimś czystym?
w kimś, kto nie krzyczy nocą
do własnego cienia?
zostawiłeś mnie
z instrukcją obsługi świata
który nie działa
zostawiłeś mnie
w ciele, które nie pasuje
zostawiłeś mnie
w miłości, która boli
jak twoje milczenie
jeśli jesteś —
odezwij się
choćby przekleństwem
choćby śmiercią
choćby snem
w którym jestem dzieckiem
i ty mnie jeszcze chcesz
#12 grzech — 07.09.2025
śniłem cię
ale nie jak się śni o kwiatach
śniłem cię jak się śni o krwi
która nie chce przestać płynąć
byłaś w moim łóżku
ale nie w ciele
w oddechu
który zostawiłaś na poduszce
w śladzie po paznokciu
który wbiłaś w moje ramię
gdy mówiłaś: „kochaj, ale nie żyj”
obudziłem się
a ty dalej byłaś
w kubku po kawie
której nie wypiłaś
w lustrze
które odbijało tylko ciebie
chciałem cię wyrzucić ze snu
ale sen był silniejszy
zamknął mnie w tobie
jak w klatce z mięsa i wspomnień
i teraz chodzę
jak człowiek, który nie śpi
ale też nie żyje
bo ty byłaś snem
który nie chciał się skończyć
a ja byłem tobą
której nie było
#13 grzech — 10.09.2025
#14 grzech — 14.10.2025
#15 grzech — 17.09.2025
#16 grzech — 21.09.2025
#17 grzech — 24.10.2025
#18 grzech — 28.09.2025