Grzechy

#24 grzech — 19.10.2025

Na pierwszej stronie: imię, nazwisko,

jakby to miało znaczenie.

Nauczyciel mówił: „pisz ładnie”,

a ja pisałem krwią z nosa,

bo znowu dostałem w twarz za to, że oddycham.

Dzieci bawią się w dom,

ale nikt nie chce być ojcem.

Ojciec to ten, co wraca późno

i pachnie jak stacja benzynowa.

W tornistrze noszę kamienie,

bo marzenia są za lekkie,

a trzeba czymś dociążyć kręgosłup,

żeby nie odlecieć w stronę okna.

Mama mówiła: „nie płacz”,

więc nauczyłem się milczeć tak głośno,

że ściany w bloku zaczęły pękać.

Na zdjęciu z komunii mam oczy jak śmierć w niedzielę.

Biała koszula, czyste ręce,

ale pod paznokciami —

resztki dzieciństwa,

którego nikt nie chciał.