Grzechy

#28 grzech — 02.11.2025

Aniele mój,

który nie masz twarzy,

tylko oddech na karku,

gdy śnię o śmierci.

Stróżu mój,

czy pilnujesz mnie,

gdy piję w samotności,

gdy całuję obcych,

żeby poczuć ciepło?

Ty, co jesteś z woli Nieba,

czy wiesz, że niebo to sufit

w pokoju bez okien,

gdzie modlę się do ciszy?

Bądź przy mnie,

gdy krwawię z myśli,

gdy ciało mówi „dość”,

a dusza milczy.

Oświecaj,

choć moje oczy wolą mrok.

Strzeż,

choć nie chcę być strzeżony.

Prowadź,

choć idę wbrew Tobie.

I rządź mną,

choć jestem królestwem ruin,

gdzie świętość to wstyd,

a grzech — jedyne światło.

Amen,

czyli: zostań,

choćbyś miał płakać nade mną.