Wyznanie grzechów

„Wyznanie grzechów” to cykl poetycki będący głosem wyrwanym z ciemności — spowiedzią bez przebaczenia. Wiersze te są osobiste i bezlitosne: jak modlitwa szeptana przez zaciśnięte zęby, jak blizna, która nigdy się nie goi.

To poezja zrodzona z winy, z ciała, z ciszy po upadku. Każdy tekst to fragment duszy wystawiony na światło – brudny, drżący, prawdziwy.

Tutaj grzech nie prosi o rozgrzeszenie – on tylko chce zostać wypowiedziany.